امیرالمومنین علی(ع) در بخشی از نامه‌اش به حارث همدانی می‌فرماید: وَ اعْتَبِرْ بِمَا مَضَى مِنَ الدُّنْيَا لِمَا بَقِيَ مِنْهَا فَإِنَّ بَعْضَهَا يُشْبِهُ بَعْضاً وَ آخِرَهَا لَاحِقٌ بِأَوَّلِهَا. گذشته دنیا را وسیله عبرت برای آینده دنیا قرار بده. آنچه از دنیا گذشته، شبیه قسمتهایی است که هنوز نیامده و پایانش به اولش ملحق خواهد شد. همان‌گونه که قدرت و توانایی انسان هر روز رو به زوال است، در آینده نیز همین‌گونه خواهد بود. هیچکسی در دنیا جاودانه نیست. اگر گذشتگان جاودانه نماندند ما و آیندگان نیز جاودانه نخواهیم ماند.